[os : dead by daylight] where is jake? (the shape/jake park)

 

Title: where is jake?

Pairing: the shape/jake park (Michael Myers/jake park)

 

---

ช่างเป็นคืนที่ราบรื่นสำหรับพวกเขา

ผู้รอดชีวิตทั้งสามคนกำลังง่วนอยู่กับการซ่อมเครื่องปั่นไฟ นี่เป็นเครื่องที่สามแล้วแต่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของตัวคิลเลอร์ ไม่ว่าพวกเขาจะเดินจะวิ่งไปทางไหน เสียงหัวใจก็ไม่ยักกะดังเลยสักนิด

หากแต่ว่าไม่ใช่เพียงคิลเลอร์เท่านั้น เพื่อนของเขาคนหนึ่งก็หายไปเหมือนกัน ตามปกติแล้วก็ไม่ได้เป็นเรื่องแปลกอะไรนัก ‘เจค’ มักจะหายไปปลดฮุก หรือ ทำลายกับดักคนเดียวอยู่แล้ว ระหว่างทางที่พวกเขาผ่าน มีบางที่รอยเลือดบนพื้นยังไม่แห้งดี และพวกเขาสามคนไม่มีใครบาดเจ็บ นั่นทำให้มั่นใจในทันทีว่าเป็นเลือดของเจคแน่ๆ แต่ก็ไม่ยักกะได้ยินเสียงกรีดร้องเหมือนโดนแขวน

อย่างไรก็ตาม หากในตอนี้เจคกำลังล่อฆ่าตกรเพื่อให้พวกเขาซ่อมเครื่องปั่นไฟอยู่ล่ะก็ มันก็เป็นการล่อที่ยาวนานเอาเสียมากๆ

 

_

 

เจค เม้มริมฝีปากแน่น ไอ้นิสัยเดิมๆที่ไม่ยอมให้มีเสียงใดๆเล็ดลอดออกมาจากลำคอแม้จะบาดเจ็บหนักมันแก้ไม่หาย แต่กระนั้นก็ไม่อาจหยุดลมหายใจหอบหนักๆของตนได้ มือของเขาที่ถูกมีดปักคาไว้กับโต๊ะมันเจ็บจนชาไปแล้ว เสียงหัวใจเขาเต้นระรัว ไม่รู้เลยว่ามันเต้นด้วยความหวาดกลัวหรือเพราะอย่างใด

เสียงเปียโนกังวานอยู่ในหัวซ้ำไปมาจนมึนงงไปหมด รู้สึกโหวงๆบอกไม่ถูก เมื่อ ‘ไมเคิล’ ถอนกายออกไป ความหนาวเย็นแล่นเข้ามาแทนที่ความร้อนระอุเมื่อสักครู่

เจคพยายามยึดเกาะโต๊ะไว้เมื่อขาของเขาพยุงร่างกายต่อไปไม่ไหว ตาสีเข้มหลับลง พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่คิดว่าในตอนนี้เขาอยู่ในสภาพน่าอายเพียงใด กางเกงเขาถูกถอดลงจนถึงข้อเท้า ของเหลวที่ถูกปล่อยทิ้งค้างไว้ภายในร่างกายไหลลงไปตามง่ามขา นั่นทำให้รู้สึกเหนอะหนะไปหมด เสื้อตัวหนาของเขาถูกเลิกขึ้นจนถึงหน้าอก หลายครั้งที่เขาพยายามดึงมันลง แต่ก็ดูเหมือนมันจะไปขัดกับความต้องการของอีกคนหนึ่ง จนเขาต้องเลิกล้มความตั้งใจไป

 

บรรยากาศรอบๆตัวนั้นช่างสงบเงียบ ราวกับไม่มีสิ่งมีชีวิตใดๆหลงเหลืออยู่อีกแล้ว ก็เกือบจะไม่ล่ะนะ เพราะหากไม่มีมือเย็นๆที่พยายามแต่งตัวให้เขาอยู่ เจคก็แน่ใจได้เลยว่าคงถูกปล่อยทิ้งให้อยู่ในสภาพอุจาดตาแบบนี้เสียแล้ว ขนาดตอนที่เขากำลังถูกทำเรื่องน่าอายนั่นอยู่ เขายังไม่ได้ยินเสียงของไมเคิลหลุดลอดออกมาเลยสักนิด จะมีก็แต่เสียงลมหายใจร้อนๆที่บริเวณหลังใบหูของเขาเท่านั้น

ช่างเป็นคนขี้อายเสียจริง

 

กริ๊ก!

 

เสียงเครื่องปั่นไฟทำงานอีกครั้ง มันอยู่อีกฟากหนึ่งของแมพ

 

เจคพยายามลืมตาขึ้น มันพร่ามัวและเปียกชื้น เขากำลังร้องไห้ เป็นความจริงที่ไม่อยากยอมรับ และอีกหนึ่งความจริงก็คือ เขาไม่เหลือเรี่ยวแรงอีกต่อไปแล้ว

ก่อนที่เจคจะล้มลงไปกองกับพื้นและกระชากเอามือที่ถูกมีดยึดไว้ออกมานั้น มือขาวซีดของอีกคนก็ยึดร่างกายอ่อนเพลียนั้นได้ทันเวลา

มันดึงมีดออกจากมือเขา ง้างขึ้นเช่นที่เคยทำทุกครั้งขณะกำลังจะสังหาร ส่วนอีกมือหนึ่งยึดต้นคอเขาไว้กับโต๊ะ

เจคครางอืออึงในลำคอ แสยะยิ้มรับให้กับตัวเองด้วยความสมเพช

 

ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าชีวิตนี้จะถูกฟันแล้วทิ้ง

 

_

 

ปัง!

 

“บ้าชิบ!”

ใครคนหนึ่งสบถขึ้นมา พวกเขาเกือบจะซ่อมเครื่องที่สี่เสร็จอยู่แล้วเชียว แต่ถึงอย่างนั้นทั้งสามคนก็ยังคงซ่อมเครื่องเดิมต่อไป พวกเขาไม่ได้กลิ่นอายสังหารเลยแม้แต่น้อย เสียงหัวใจก็ยังคงปกติ

ปลอดภัย ปลอดภั-

“อ๊ากกกกก!!!!”

เสียงเปียโนดังขึ้นในโสตประสาท หัวใจเต้นถี่ราวกับจะหลุดออกมานอกอก หนึ่งในพวกเขานอนลงไปแล้ว

พระเจ้า! พระเจ้า!!

มันวิ่งเร็วเป็นบ้า เขาส่งสัญญาณให้อีกคนหนึ่งทำอะไรสักอย่าง เป็นแบบนี้เราต้องตายแน่ อีกอย่างไอ้เสียงเพลงเฮงซวยนี่ก็หลอนประสาทชะมัด เขาหันกลับไปมองทางที่เพื่อนล้มนอนอยู่ เจ้านั่นกำลังพยายามคลานมาหาเขา

แม่งเอ้ย! อย่าคลานมาทางนี้ เดี๋ยวมันก็รู้หรอก

“กรี๊ดดดด!!!!”

นอนลงไปอีกคนแล้ว มันอยู่ห่างออกไปไม่ไกลนักเขายังพอช่วยทัน ยังไงก็ต้องลองเสี่ยงดู

 

“อ๊ากก!!”

ขอโทษ ขอโทษ! แม่งเอ้ย! อย่าร้องสิวะ เสียงหัวใจเต้นถี่ยิบกับเสียงดนตรีนั่นทำเขาไม่มีสมาธิจนทำการรักษาให้เพื่อนพลาด ปากแผลฉีกขาดหนักยิ่งกว่าเดิม แต่ที่แย่กว่านั้น มันรู้แล้ว

อีกนิดเดียว จะเสร็จแล้ว นิดเดียว

“อ๊ากกก!!!!”

เลือดสีสดทะลักออกกลางหลังของเขา มีดของมันแทงลงมาก่อนที่เขาจะทันรักษาเพื่อนเสร็จ มันจับคนหนึ่งแขวนไปแล้ว กำลังอุ้มคนที่เขารักษาไม่ทันนั่นไปแขวนอีกฮุกที่อยู่ใกล้กัน และหากเขาโดนฟันอีกครั้งโอกาสรอดไม่เหลือแน่

ห่าเอ๊ย!

เขาวิ่งหนีออกมาจากตรงนั้นพยายามมองหากล่องตามพื้น บางทีเขาอาจโชคดีเจอกล่องพยาบาล แต่นี่เขาก็วิ่งมาครึ่งแมพแล้ว กล่องอื่นๆก็ถูกเปิดไปจนหมด จะเหลือก็แต่ห้องใต้ดิน แต่ในเวลาแบบนี้ใครมันจะเสี่ยงลงไปในห้องเวรนั่นกันเล่า

นั่นมัน

เขาหยุดวิ่ง ห่างไปไม่ไกลตรงนั้น เขาเห็นบางอย่างตรงพงหญ้า บางอย่างที่จะทำให้เขามีชีวิตรอด

 

ทางลับ

นี่เป็นหนทางเดียวที่เขาจะมีชีวิตรอด เขาย่อตัวรอฟังเสียงกรีดร้องที่เกิดจากการถูกขาแมงมุมที่ฮุกนั่นสังหาร

เขาต้องรอด

 

“อ๊ากกกก!!!!”

 

เขาต้องรอด

 

“กรี๊ดดดดดดดดด!!!!”

สำเร็จ! สำเสร็จ!! ในที่สุดเขาก็รอ-

 

ฉวะ!

 

เขาล้มลงไปนาบกับท่อนั่น เลือดสีแดงสดๆไหลเยอะขึ้นกว่าเดิม เขาไม่มีแรงแม้แต่จะดิ้น มันแขวนเขาไว้กับฮุกใกล้ๆท่อนั่น เสียงเปียโนใสกังวานไปทั่วบริเวณราวกับกำลังเยาะเย้ย เขาจ้องมองทางรอดสุดท้ายของตัวเองอย่างสิ้นหวัง เขาพยายามยื้อขาแมงมุม ขณะจ้องมองท่อที่ไม่ยอมเปิดออกด้วยความสงสัย มีบางอย่างที่เขาลืมไป

 

จริงสิ

 

เจคอยู่ไหน?

 

---

 

แอร๊~~~~~ เราชอบไมเคิลมากๆเลยค่ะ และชอบเจคมากๆด้วย อดใจไม่ไหวจริงๆ มันมีให้เสพน้อยเหลือเกิน ใครเมนเจค หรือชอบเจคคิวท์ๆ ก็มาแบ่งปันโมเม้นกันนะคะ